BV SPACESHUTTLE 1 – BIOS 2

Team 2 op pad met Herman van Veen

Nu hoop ik toch van harte dat de jonkies onder ons denken: “Herman van Veen, die ken ik wel of heb ik wel eens van gehoord.”. Anders wordt dit een beetje een ongemakkelijk ‘wedstrijdverslag’… Na het jonge team van Dynamo vorige week, hadden we deze keer overigens zeker geen jonkies aan de andere kant van het net. Maar dat terzijde. Waarom nou Herman? Deed er bij team 2 een Herman mee? Nee. Dan bij tegenstander Space Shuttle? Ook niet. Maar, als je naar het muzikale repertoire van de beste man kijkt, dan heeft hij wel een treffend nummer gemaakt: Opzij, opzij. En dan met name de songtekst: “Ik heb ongelooflijke haast.”. Want dat kenmerkte wel de wedstrijd van vandaag. Of beter, twee van de tegenstanders. Team 2 was nog niet binnen, of het begon al dat het opschieten geblazen was, omdat handbal zou gaan komen. Nu denk je natuurlijk iets in de sfeer van: “Nou en? Het is toch badminton tijd?”. Klopt. En toch kwam het keer op keer weer terug. Of het nou in termen van ‘opschieten’, ‘zullen we weer verder gaan’, ‘kunnen we weer’ of ‘klaar’ of nog anders ging. Dat gaat toch een beetje onder je huid zitten. Zeker als dan aan het eind blijkt dat er gewoon nog drie kwartier over was…

Misschien heb je al door dat de trend van een cijfer als rode draad deze keer nog niet naar voren was gekomen? Dat klopt, die rode draad was er ook niet. Deze keer is het thema ‘muziek’, maar dat had je natuurlijk al lang begrepen. Waarbij het team er nog niet helemaal uit was of zo’n dagje Efteling-traktatie voor het gehoor nu onder het kopje muziek mag passen. En een nadenkertje: is Dochters van Marco Borsato een cover van Daughter van Pearl Jam?

En laten we ook nog even terugkomen op nog zo’n gevleugelde uitspraak: “Dit verzin je niet.”. Die heb je al eens eerder gezien in de afgelopen weken. De koffie was deze keer – na de lessen van vorige weken – thuis al achter de kiezen. Niet voor niets, want 9.30 uur in Aalsmeer was toch wel een dingetje voor Team Goede Voorbereiding. Corné had een zaterdag met een stuk of 29 activiteiten achter de rug, Bart 15.000 stappen in de Efteling en dan hebben we het nog niet over een zieke, een geblesseerde en een geblesseerde invaller bij de Noordwijkers. Maar, half tien op een zondagochtend… En wegopbrekingen en een adres van de hal waar je niet mee op het juiste plekje komt. Heb je de vibe van de start te pakken? Ja? Knap hoor, team 2 niet… Dat zat er nog niet lekker in, ondanks de vriendelijk stevige playlist in de auto. Je moet toch wat met bijna een uur reistijd. Een playlist die ook altijd wel wat discussie losmaakt in de auto. Ongeacht de playlist overigens. Daarom ontstond het lumineuze idee van een team gedeelde playlist in Spotify.

Over de wedstrijd kunnen we relatief kort zijn. De winst van Corné op Vladimir was het hoogtepunt van de ochtend (oei, bijna ‘avond’ opgeschreven). Na een moeilijke eerste game zag je Corné helemaal het initiatief naar zich toetrekken. En winnen in de tweede en derde game! Ook een mooie wedstrijd om te zien, met veel loopacties en regelmatig het gevoel dat het nodig was om drie keer te scoren voor een punt. Marieke werd een beetje in verwarring gebracht. Zoals ze zelf ook al zei, ze deed eigenlijk alles goed. Maar dat bleek niet genoeg voor de opzij-opzij tegenstander. Later was de ontdekking dat nog geen van de eerdere tegenstanders tegen de gehaaste dame opgewassen waren gebleken. Niemand boven de tien punten. Onze Marieke natuurlijk wel, al was dat tot haar eigen grote verbazing. Ze merkte het overigens zelf ook, al duurde dat tot de mix met de uitspraak: “Hij doet het weer.”. Binnen 3 minuten gevolgd door: “Mooi is anders.”. Die laatste had wel meer te maken met een ‘frommelbal’ van de tegenstander. Yvonne speelde deze dag een uitstekende eerste game van de single. Helaas ging die net met 19 naar Space Shuttle, wie weet hoe het anders gelopen zou zijn.

En ja hoor, we sloten het bezoek af in de kantine met een blik op die zo lang gevreesde handballers. Na omkleden, douchen, settelen en een eerste (en laatste) drankje bestellen, kwamen de grote brede handballers binnenstormen. Nou ja, misschien ook weer niet zo lang en breed, de jongens waren waarschijnlijk een jaartje of 15-16. Toch echt pas een minuut of 30-45 na de laatste gehaaste skagenwisseling. Volgende keer maar weer in een beter geplande context. De terugweg stond natuurlijk in het teken van de gezamenlijke playlist en de spanning die zoiets teweeg kan brengen. Van wie was dat nummer nou weer, wie heeft gezegd dat het volgende nummer gespeeld moet worden, mag Suzan en Freek nu wel of niet op zo’n playlist. Daar komen we in november achter als de wedstrijd reeks dan weer doorgaat. Eerst herfstvakantie en nog wat vrij van wedstrijden eromheen.

15/10/2024 Frans Snijders
  • Tank en Schenk!