BC BIOS 2- Hoogkarspel 4
Corné zou trots geweest zijn!
“Zou geweest zijn”? Waarom “zou”? Nou, Corné Hoek deed deze keer niet mee met BIOS 2. En dat was jammer, want hij zou trots geweest zijn. Namelijk op het spel van Bart Giesbers dat hij vrijdag in de thuiswedstrijd tegen Hoogkarspel liet zien. Hij moest diep gaan in de 2e single wedstrijd, maar trok deze met goed loopwerk, plaatsen en soms zelfs om de backhand heenlopen, naar zich toe. De uitslag was 21-15 en 21-17, maar met lange rally’s omdat de speler uit Hoogkarspel er steeds goed bij zat. Zowel bij de korte drop als bij diep gespeelde shuttles. Een goede uitslag omdat de Noordwijkers toch sterk de indruk hadden dat de gasten uit Noord-Holland de sterkste heer als 2e lieten spelen. En hetzelfde gold voor de 2e mixed dubbel.
En nu we het toch over het mixed dubbel hebben… Zoals gezegd leek het er sterk op dat de tegenstanders de indeling creatief hadden vormgegeven. In de eerste mix waren de cijfers zeer duidelijk in het voordeel van Marieke Ipema (zie foto) en invaller Ron Koeman. Het Noordwijkse team hoefde maar 9 punten in totaal af te staan. Het tweede mix-team was de combinatie van Wil Nekkers en Bart. Deze wedstrijd was spannender, maar nog steeds afgetekend met 21-13 en 21-12. De combinatie van het sterke spel van Wil aan het net en het plaatsen door Bart vanuit het achterveld zorgde voor het verschil. Wil was ook degene die de meest spannende wedstrijd van de dag speelde. Dat was het dames dubbelspel dat ze samen speelde met Ingrid Strien. De wedstrijd leek niet al te moeilijk te worden na de eerste game met 21-9 gewonnen te hebben. Maar… zouden de zenuwen toegeslagen hebben bij het meer ervaren Noordwijkse team? Of ondanks alle ervaring toch iets te gemakkelijk gedacht? Wie zal het zeggen. Cijfers liegen niet: ze maakten duidelijk dat het geen makkelijke tweede game was: 22-20.
Ingrid zette de spanning echter snel opzij in haar enkelspel. Geen enkele twijfel wie queen of the court was in die wedstrijd. Marieke speelde de andere single bij de dames. Ze zette haar vorm van vorige week goed door met opnieuw winst in het enkelspel ondanks de goede tegenstand van de Hoogkarspelse. De andere single was van Ron. Een wedstrijd waarin de bezoekende heer merkte dat hij geregeld net een paar centimeter te kort kwam. Ron wist de shuttle meermalen net kort genoeg, of net over hem heen of net scherp genoeg tegen de zijlijn te spelen. Een tactiek die Ron en Bart ook vaak toepasten in het heren dubbelspel. De scherpte in hun spel, maar ook de druk die ze op de baan legden, maakte dat ze het eerste punt van de competitiedag binnenhaalden voor BIOS. De einduitslag op de baan werd opnieuw 8-0 voor Noordwijk.
De avond sloten we – gezellig samen met de tegenstanders – af met een drankje en een heerlijke zelfgebakken taart van gevuld speculaas. Marieke, bescheiden als altijd, had niet verwacht dat deze helemaal op zou gaan. Maar kwaliteit overwint: natuurlijk wilde niemand een stukje laten liggen. Nadat de tegenstanders in hun auto waren gestapt voor een terugreis van ruim een uur, keek BIOS nog even vooruit naar de volgende wedstrijd. Die wedstrijd is tegen USSR (nee, geen enkele relatie met de actualiteit in het nieuws). Dat wordt een sleutelwedstrijd voor het kampioenschap. USSR heeft slechts één verliespunt, BIOS heeft er vier. Met een ruime winst voor BIOS zou de eerste plek voor de Noordwijkers in zicht kunnen komen. Dat lijkt een complexe opgave te worden. De Delftse spelers lijken deels uit een top-badmintonland te komen. We gaan het meemaken op 20 november.
Tank en Schenk!
