BC BIOS G1 – BC De Spotvogels G2

Met een pluimpje van Wil op weg naar het kampioenschap

[Met alles wat je hierna leest: de avond stond ook in het teken van het leed dat clubgenoot Richard eerder deze week meemaakte. Het BIOS dubbelcompetitieteam wenst hem en zijn naasten heel veel sterkte.]

Dan toch terug naar de wedstrijd. Die combinatie van hoogtepunten – pluimpje, Wil en route naar een mogelijk kampioenschap – komt zo. Maar eerst: wat is het toch geweldig om een tegenstander te hebben die actief gaat meehelpen met het verslag van de wedstrijd! Dat zegt natuurlijk iets over de sfeer die er na zo’n wedstrijd in de kantine is. En niet te vergeten, dat zegt ook iets over de creativiteit en de mate van ‘spelen met taal’ van onze gasten uit Leiderdorp.

Maar het hoogtepunt van de avond was toch eigenlijk wel de laatste competitiewedstrijd van Wil Nekkers bij BC BIOS. Ze heeft de nodige jaartjes competitie ervaring ingebracht bij BIOS en natuurlijk overgedragen aan de andere spelers. Wat was het dan toch eigenlijk mooi dat die laatste wedstrijd de mixed dubbel met Bart Giesbers was. Een combinatie die in de afgelopen jaren prima is gaan draaien. En nog beter, het laatste punt was op de service van Wil. Ze zei nog: “De laatste service!”. Maar het wed niet alleen een service. Het pakte gewoon zo uit dat het hele laatste punt een “Wil-show” werd. Door er aan het net goed en scherp tussen te zitten, wist ze zichzelf in een scorende positie te manoeuvreren. En die pakte ze ook overtuigend. En Bart? Die stond alleen maar te kijken en te genieten vanuit het achterveld.

En nu we het toch over het achterveld hebben. De mixed dubbels spelen zich veelal zo af dat de dame bij het net de aanvallende positie heeft en de heer pakt het achterveld. Als heer kijk je dan altijd tegen de achterkant van je maatje aan. En laat Marjolein Hoek-Vink nou net die dag hebben uitgekozen om overdag wat zon te pakken op het strand. Met iets minder zonnebrand dan wellicht verstandig was geweest… Gelukkig had ze de heren voorbereid. Corné Hoek (gelukkig voorafgaand aan zijn wedstrijden aangesproken op zijn veterstrik kwaliteiten) en Bart wisten daarmee gelukkig waar ze tegenaan zouden kijken. Dat die rode benen geen pijn deden… In ieder geval wel plaatsvervangend bij de heren. Beide mixen gingen echter wel naar het Noordwijkse BIOS. Marjolein en Bart moesten daarvoor nog wel een belangrijke tactische ingreep plegen, maar gelukkig op tijd.

De beide dubbels gingen eerder op de avond al naar de thuisploeg. Corné en Bart in de herendubbel en Marieke Ipema met Marjolein pakten overtuigend de winst. Al moet wel gezegd worden dat Bart af en toe zijn uiterste best deed om zichzelf te overtreffen met onmogelijke missers. En met succes, hij pakte de uitdaging aan en miste nog een niet te missen shuttle… Tot groot vermaak van zijn maatje (maatje?) en met een meelijwekkende blik van supporter Willem-Jan. Iets om snel te vergeten, daarom toch maar even opgeschreven. De mixen die Corné met Marjolein en vervolgens met Marieke speelde, gingen bij Noordwijk in het scoreboekje. Voor de goede tellers onder de lezers: dat waren inderdaad 6 punten voor BC BIOS.

De derde helft konden we samen met de Spotvogels genieten van een briljant appel-amandelspijs taartje waar Marieke voor had gezorgd. Het was deze keer een beetje behelpen met de beschikbare voorraad in de kantine. Je kon duidelijk merken dat het voetbalseizoen voorbij is (de voetbalclub exploiteert de bar). Maar dat kon de gezelligheid niet wegnemen. Van sappige verhalen over korfbal (het was toch een badmintonwedstrijd?) tot het delen van verhalen over allerlei blessures. Maar ook spraken we over de stand in de poule. Met zes punten voorsprong op Sassem heeft BIOS de beste kaarten voor de laatste, onderlinge wedstrijd. Eén punt is genoeg. Democratisch werd besloten dat Noordwijk het kampioenschap zou moeten pakken.

De laatste ronde van de avond was in stijl. Na het vertrek van de gasten had Wil nog een verrassing voor de anderen. Een plantje met pluimpjes – een mooie verwijzing naar de shuttles – en zaadjes voor een tomatenplantje. En waarom? Nou, naast zo’n appeltaartje of chocoladetaart van Bart is een

bakje kleine tomaatjes toch eigenlijk DE standaard voor de afsluiting van een competitieavond. Met Corné als grootste afnemer. En nu ligt de focus op de eerstvolgende wedstrijd, de afsluiting tegen de grootste concurrent voor de eerste plek, Dynamo Sassem.

19/06/2023 Ian Prins