BC Hillegom G2 – BC BIOS G1
Met een Harry Potter arm en humor naar een gelijkspel in Hillegom
Vrijdagavond 23.55 uur. Net 10 minuten thuis na een spannende wedstrijd, een gezellige derde helft en een cabaret-rijpe terugreis. En waarom zou je dan niet even met een Chouffe in de hand het wedstrijdverslag maken. Al is een kleine waarschuwing op zijn plaats, het zou zomaar kunnen dat vooral de gebeurtenissen rondom de wedstrijden de nodige aandacht krijgen. Of dat nu gaat om een slappe – o nee, ‘ontspannen’ – arm, van welke club wij ook alweer zijn (?), een hoe-word-ik-cool cursus, nasiballen met beestjes of een vegetarische slager groenteboer.
Volgt u het nog? Laten we dan even langzaam beginnen. Achteraf bleek dat BC Hillegom vol overtuiging was dat wij uit Sassenheim kwamen. Eh nee, het is toch echt Noordwijk, BC BIOS. Inmiddels is dat welbekend in de duinrijke regiogemeente. Sterker nog, Hillegom weet onze website te vinden . Het feit van de avond was het zwaarbevochten gelijkspel tussen Hillegom en BIOS in deze gemengd-dubbelcompetitie. Het waren maar twee wedstrijden die tot de derde game gingen, maar dat leken er meer. Een korte analyse achteraf wijst uit dat dat moet komen door het aantal games dat met 2 punten verschil is gewonnen: 7 games van de in totaal 14! Voor zover dat wiskundig te verantwoorden is, waren die games in gelijke mate verdeeld over beide teams. Corné Hoek moest deze keer tot zijn verbazing twee van de drie keer zijn tegenstander feliciteren. Best afwijkend van zijn normale statistieken. De ster van de avond was Marjolein Hoek-Vink (ja ja, na gedegen journalistieke waarheidsvinding de enige formele schrijfwijze). Zowel in de dames dubbel met Marieke Ipema als in de mix met Corné pakte ze de winst. Marieke, Wil Nekkers en Bart Giesbers behaalden deels winst en deels verlies. Maar waar zit nu dat slappe armpje? Dat was een goed voornemen – of beter ‘een loffelijk streven’ dat dus niet lukte – van Bart in zijn eerste mix en een beter geslaagde poging in de tweede. Tot grote vreugde van Marieke die dat vanaf de zijlijn zag gebeuren. Misschien een beetje gelaten vreugde? In de mix van Marieke en Bart kwamen de twee Noordwijkers halverwege de derde game tot de conclusie dat de thuisploeg al halverwege was en BIOS net was begonnen op het scorebord. Met het even weggevloeide talent was er dan ook geen beginnen meer aan… Dan is het toch wel bijzonder dat zowel Wil als Bart in de laatste mix beiden een stuk beter speelden en het zelfs zo uitmikten dat de mindere momenten van de een steeds gecompenseerd werden door positieve uitschieters van de ander. Met twee keer 21-19 zou je bijna denken dat de psychotherapeutische derde helft van een week eerder effect had gehad.
Dan toch maar even de nog belangrijker randzaken. Hoe kom je nu van bitterballen en gestippelde nasiballen tot een veganistische vrijgezellendag en een existentiële discussie over een vegetarische slager? Dat startte eigenlijk al met de bovengemiddeld luxe kantine en catering die Hillegom kon bieden na de wedstrijd. Ok, de nasiballen met stipjes leverden wel wat associaties op met het effect van een geopende verpakking met tarwebloem die al een jaar in de kast staat. De rest is aan de fantasie van de lezer. Wij hebben natuurlijk wel erg genoten van de hapjesschaal en de drankjes. Mooi om te zien dat de jongere generatie een zeer veelbelovende beleefdheid liet zien: vooral niet die uitnodigende laatste patatjes (of toch frietjes ook al zitten we ten noorden van de Maas?) nemen omdat iemand anders ze misschien wil. Hoe oneerlijk is het dan dat Frank voor zijn beleefdheid werd beloond met afgekoelde hapjes… Zou die schaal met hapjes de aanleiding zijn geweest om het op de terugreis te hebben over een vrijgezellendag met een veganistisch accent? En vervolgens over ieders band met vegan en/of vegetarisch eten? En zelfs over de vraag of een vegetarische slager wel een slager is? Of misschien toch een groenteboer? We zullen het nooit weten, want ik schrijf het hier niet
op… Wel was de derde helft in Hillegom het zaadje voor een mogelijk te starten evenementencommissie van BIOS. Wie weet?
We hebben ook aan onze algemene ontwikkeling kunnen werken bij Hillegom. Het belangrijkste was dat volgens Wouter iedereen in theorie een sterbadmintonspeler is. Hoe fijn is het om dat als gedachte met je mee te nemen (en dan natuurlijk het stukje ‘in theorie’ even te vergeten). Maar we hebben ons ook laten verrassen met het gegeven dat Hillegom cursussen biedt om cool te worden. We zijn heel benieuwd naar de transformatie van Sanne als we Hillegom thuis mogen ontvangen (in Noordwijk beste Hillegommers! Niet in Sassenheim). Welke verschillen zullen we merken? Of mogen we haar dan Tamara noemen? Blijkbaar is Tamara dé standaard voor coolness in Hillegom? We kennen haar niet, dus we kunnen daar geen oordeel over vormen.
Misschien had dit stukje ook wel iets korter gekund in 2,5 regels: BIOS speelde in en tegen Hillegom een uitermate spannende wedstrijd. Deze eindigde na het optrekken van de kruitdampen in een gelijkspel. De avond is in een uitstekende sfeer en met veel humor afgesloten. Polletje voor de lezers: voorkeur voor 2,5 regels of 1,5 A4? Op naar de thuiswedstrijd tegen Vlietwijk op 31 maart.
18/03/2023 Ian PrinsTank en Schenk!
