Grande finale van de najaarscompetitie voor BC BIOS 2

Je zou bijna denken dat de coronaperiode een relatief rustige tijd was. De wedstrijden van BIOS en van de kinderen van onze razende reporter zijn weer volop van start gegaan, net als vele andere ‘activiteiten uit het verleden’. Een paar keer knipperen met de ogen en BIOS 2 had zomaar vier (!) wedstrijden gespeeld. Zonder verslag… Tijd voor creativiteit en efficiëntie dus! Gewoon vier voor het leesplezier van één. Dat is positief toch?

Waar gaan we beginnen? Meteen maar met de clue: het tweede team van de Noordwijkse badmintonners is netjes in de middenmoot van hun poule geëindigd. Een mooie vijfde plek, waarbij de verschillen tussen de teams klein waren. Met 38 punten is BIOS gelijk geëindigd met het eerste team van Volant ’90 (weet je nog: ‘waar is Kazachstan?’). Met slechts twee punten voorsprong zien we Bacluvo staan. En met vijf punten verschil (slechts 13% punten meer) staat Olympia op de zilveren positie. De winnaar van dit seizoen is Matchpoint. Het team dat lang in de onderste regionen van de poule heeft gestaan, maar met een eindspurt iedereen het nakijken liet. Dat is toch knap!

Wat wel even aandacht vraagt is de wedstrijdenreeks van BIOS 2. Het leek wel alsof de trainingsachterstand en het gebrek aan wedstrijdritme als gevolg van de 2 jaar wel-niet kunnen spelen de Noordwijkers van slag hebben gebracht. En misschien hielpen de storm en zelfs de verkiezingen ook niet mee (kom maar een keer langs in de zaal aan de Duinwetering als je daar meer uitleg over wilt). Want als je goed kijkt, gingen de laatste 4 wedstrijden allemaal naar de tegenstander. Dat was toch wel jammer na drie keer winst en twee keer gelijk in de eerste zes wedstrijden… Daarop terugkijkend kunnen we zeggen dat Corné Hoek de meest stabiele factor was in het team, ook in de laatste vier wedstrijden. Hij schreef drie keer de single (enkelspel) op zijn naam, één keer de herendubbel met Bart Giesbers en vier keer de mixed dubbel met Marieke Ipema of Wil Nekkers als winst op het formulier. Maar laten we ook niet vergeten dat Ingrid Strien en Wil het damesdubbel geregeld naar zich toe wisten te trekken en dat Bart zowel met Ingrid als Wil een mix mocht bijplussen. De vier laatste wedstrijden eindigden allemaal in 5-3 voor de tegenstander. Daarbij moeten we nog wel even melden dat Ingrid daarin drie keer haar single pakte! En ook het damesdubbel scoorde goed. Dat we vier keer net de winst misgrepen leek uiteindelijk ook wel in de kleine lettertjes te zitten: veel wedstrijden werden pas in de derde game beslist, zeker tegen de nummer 2 Olympia Haarlem. Een seizoen waar we zeker niet ontevreden mee mogen zijn in zo’n eerste volwaardige competitie als team met zo’n gebroken ritme.

En dan natuurlijk nog het belangrijkste: onze steun en toeverlaat, trouwe supporter, coach, manager en sinds de een-na-laatste wedstrijd ook onze mental coach: Marjolein! Altijd erbij, tenzij ze zelf een competitiewedstrijd of cursus van het werk had. Tijdbewaking, coaching, routebegeleiding, mentale ondersteuning en scherpe tips: niet zichtbaar op het scorebord, maar wel degelijk aandeel in de winst.

05/04/2022 Ian Prins